Spírall birtist
fyrir ofan mig
snérist og snérist
einskonar ormagöng
öfugan sólarhring.

Færðist nær og nær
eins og skrúfa sem ætlaði í mig
opnaðist
fyrst smátt, svo meira
líkt og hann væri að kalla á mig
galopnaðist.

Allt í einu
var ég ekki lengur hér
ég var hvergi.

Það gerðist skyndilega, óvænt
það kom aftan að mér.

Þar sem ég hvarf
horfði ég á líkamann
skilinn eftir
líflausan
samt ekkert dauðyflis slytti
hann iðaði í skinninu.

Hann fór að freyða
froða vall úr handarkrikunum
spýttist úr augunum
eyrunum
freyddi úr naflanum
úr klofinu
frussaðist
úr hverju gati á líkamanum.

Blandaðist litum umhverfisins
freyddi saman við landslagið
eins og þykk málning.

Skynfærin urðu að ryki
sem þyrlaðist upp
og settist loks á klettana
kalt og þurrt.

Ég og landslagið runnum saman
í víðfema froðu
sem fór að bráðna
leka
drjúpa
drip, drop, drjúpa
gufa upp.

Gufan læddist um
lág dalalæða
skríðandi fljótandi
allsherjar þoka
umvafði allt.

Ég gufaði upp.

Eins og reykur
sem rís úr iðrum jarðar
með vott af brennisteinslykt.

Þar til að ekkert situr eftir.

Nema endalausar minningar af einhverju
sem áður var.

Og nú er ég hér.

xt goes here